توصیه های بهداشتی ورزشی

توصیه های بهداشتی ورزشی

چند بار تا به حال به شما گفته‌اند، بطری آبتان را در ورزشگاه به دیگران ندهید؟ چند بار گفته‌اند با کفش ورزشی کوچه و خیابان وارد ورزشگاه نشوید؟ چند بار گفته‌اند لباس‌های تمرین‌تان را پس از هر تمرین بشویید و...
خیلی‌ها می‌گویند نمی‌شود در اوج تمرین و عرق ریختن به هم تیمی گفت از شیشه آب من، آب نخور، خیلی‌ها هم می‌گویند کسی نیست که کنترل کند ما با چه کفشی وارد ورزشگاه می‌شویم؛ ولی واقعا آیا خود شما دوست دارید، سالم وارد ورزشگاه شوید و با میکروب‌ها و بیماری‌ها به خانه بازگردید؟
ورزشگاه یک محل عمومی است که فقط ورزش کردن و تناسب اندام در آن مهم نیست، سلامت هم بخشی از ورزش در باشگاه ورزشی است. رعایت موارد زیر را متخصصان به شما توصیه می‌کنند تا هم ورزش کنید هم در ورزشگاه سالم باقی بمانید:

‌بعد از ورزش، دوش بگیرید

تنبلی نکنید. در همان ورزشگاه و یا بلافاصله پس از رسیدن به خانه، دوش بگیرید. شما به هر حال سخت ورزش کرده‌اید و یا مسابقه داده‌اید. اگر ورزشگاه شما به ح مام مجهز است حتما وسایل شخصی‌تان را همراه ببرید. صابون قالبی‌تان و حوله‌تان را به دوستانتان قرض ندهید. مطالعات نشان می‌دهند بیشترین انتقال عفونت‌ها در ورزشگاه‌ها هنگامی رخ می‌دهد که ورزشکاران وسایل‌شان را به صورت شریکی استفاده می‌کنند.

بطری آب مخصوص داشته باشید


ممکن است شما یک شیشه آب معدنی با خودتان به باشگاه ببرید و وقتی دارید حرکات ایروبیک را انجام می‌دهید و یا پس از وزنه زدن و یا در پایان یک دو سرعت، از این شیشه آب بنوشید. بسیاری از ویروس‌ها و باکتری‌ها از طریق شیشه آب مشترک به دیگران منتقل می‌شوند. میکروب‌های سرماخوردگی و بیماری‌های گوارشی از این راه به آسانی بین ورزشکاران منتقل می‌شود.

تجهیزات ورزشی‌تان را بشویید

برنامه منظمی برای شستن و تمیز کردن تجهیزات ورزشی‌تان داشته باشید. پس از هر تمرین لباس‌های ورزشی‌تان را بشویید تا بوی بد عرق نگیرند و باکتری‌ها درون آن رشد نکنند. پدهایی که زیر زانوها و آرنج‌تان می‌اندازید را هر هفته بشویید و اگر جنس آنها محکم و مقاوم است آن را هر روز بشویید. پدهای بزرگتر مانند آنهایی که برای ژیمناستیک یا کشتی استفاده می‌شوند را باید با وایتکس رقیق شده در آب با غلظت یک صدم ضدعفونی کرد. البته این نکته مخصوص مسوولان باشگاه است. اگر این پدها با خون (مثلا در ورزش بوکس) و یا مایعات بدنی آلوده می‌شوند باید آنها را بیشتر و با فواصل نزدیک‌تری شست و ضدعفونی کرد. دستکش‌های ورزشی و زانوبند و مچ‌بندتان را مرتب بشویید.

زخم‌هایتان را جدی بگیرید

گاهی در فوتبال زمین می‌خورید و پاهایتان ساییده می‌شود و یا زخم بازی در حین ورزش روی دست‌ها و پاهایتان ایجاد می‌شود در این صورت شما باید مراقب این زخم‌ها باشید و بدون ارزیابی مربی و یا پزشک و مسوول مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی ورزشگاه، ورزشگاه را ترک نکنید. باید این زخم‌ها ضدعفونی و پانسمان شوند.

زخم‌های قبلی‌تان را به مربی اطلاع دهید

هیچ‌کس دوست ندارد به باشگاه برود و با میکروب یک بیماری پوستی به خانه برگردد. بنابراین اگر شما چنین ضایعاتی دارید تا هنگامی که به خوبی بهبود پیدا نکرده است، به باشگاه نروید. شما می‌توانید قبل از شروع جلسه تمرینی درباره ضایعه خود با مربی مشورت کنید و با صلاحدید او در تمرین شرکت کنید و یا نکنید. اگر قرار است تیم دیگری برای مسابقه به باشگاه شما بیایند باید مسوول ورزشگاه و یا مربی، اعضای تیم مهمان را از نظر ضایعات پوستی مورد ارزیابی قرار دهد و یا برگه سلامت آنها را کنترل کنند.

با زخم‌ و بیماری‌های پوستی وارد استخر نشوید

با زخم‌های باز، بیماری‌های قارچی، خراش‌ها و ساییدگی‌ پوست وارد استخر، سونا و جکوزی نشوید. چون هم می‌توانید میکروب بیماری را در آب پراکنده کنید و نیز خراش‌ها و ساییدگی‌های پوست مناطقی هستند که سد دفاعی بدن شما در این مکان‌ها، از دست رفته است بنابراین محل مناسبی برای ورود میکروب‌های بیماری‌زا به پوست شما است. قبل از ورود به استخر و بعد از خروج از آن دوش بگیرید. محیط سونا و جکوزی محیطی مرطوب و گرم است که میکروب‌ها می‌توانند در آن رشد کنند.

لباس‌های تمرین را مانند لباس‌های اصلی تیم تمیز نگه دارید

بازیکنان بسیاری از تیم‌ها، فقط لباس‌های بازی اصلی خود را مرتب و تمیز نگه می‌دارند چون قرار است با آن در برابر هزاران چشم تماشاچی حاضر شوند ولی امان از لباس‌ها، تی‌شرت‌ها و شلوارک‌های تمرین که کثیف، آلوده به عرق و گل است. لباس‌های تمرین را هم باید مثل لباس‌های اصلی تیم مرتب نگه دارید و پس از هر بازی این لباس‌ها را نیز بشویید.
کفش ورزشی جداگانه داشته باشیدخیلی‌ها چون نمی‌خواهند کیف (ساک) ورزشی‌تان خیلی سنگین شود و یا از سر تنبلی و بی‌حوصلگی کفش ورزشی‌شان را از منزل می‌پوشند با آن تا باشگاه می‌روند، بعد با همان کفش روی تردمیل می‌دوند و یا در سالن باشگاه ورزش می‌کنند، در حالی که خودشان و دیگران گاهی مجبورند برای برخی از تمرینات روی زمین باشگاه دراز بکشند و کف دست‌ها، صورت و پاهایشان با کف تماس پیدا می‌کند، کفی که به میکروب‌‌های کوچه و خیابان آلوده است. بنابراین کفش ورزشی باشگاه‌تان را در کوچه و خیابان نپوشید.

کشتی‌گیرها مراقب باشند

کشتی رشته ورزشی است که بدن ورزشکاران دایم با یکدیگر در تماس است و عفونت‌های قارچی می‌تواند از بدن عرق کرده یکی به دیگری منتقل شود بنابراین خود ورزشکاران باید بهداشت فردی را رعایت کنند و تا زمانی که از سلامت خود مطمئن نیستند روی تشک نروند. مربیان می‌توانند برگه سلامت عمومی کشتی‌گیران طرف مقابل را کنترل کنند.

لای انگشتان پایتان قارچ نزند

قارچ زدن لابه‌لای انگشتان پا، بیشتر در ورزشکارانی دیده می‌شود که پابرهنه در محیط‌های مرطوب راه می‌روند. استخر، سونا، جکوزی، زیر دوش‌های حمام و... محل‌های مناسبی. حتی دمپایی‌هایی که در این محیط‌های مرطوب وجود دارد و ورزشکاران به صورت مشترک از آن استفاده می‌کنند می‌تواند محل مناسبی برای انتقال این قارچ‌ها باشند. تا جایی که امکان دارد دمپایی خودتان را در این مکان‌های مرطوب بپوشید و آن را در کمد باشگاه‌تان نگه دارید و دمپایی‌های مشترک را در حوضچه‌های کلر فرو ببرید و سپس به پا کنید. کف سالن‌های مرطوب، پا برهنه راه نروید. پس از ورزش در این مکان‌ها، پاها و به ویژه‌ لای انگشتان پایتان را با آب و صابون بشویید و خشک کنید. اگر سابقه ابتلا به عفونت‌های قارچی پس از استفاده از این مکان‌ها را دارید، پس از خروج از استخر یا سونا و جکوزی از اسپری‌های ضد قارچ استفاده کنید.