۱- شورین ریو: اساسا بر پایه کاتاهایی است که توسط «یاسوتسونه (آنکو) ایتوسو» آموزش داده میشدند و دو انشعاب پیدا کردند: یعنی توماریته و شوریته.
۲- گوجوریو: توسط «چوجن میاگی» که شاگرد «کانریوهیگاشیانو» بود پایه گذاری شد. اساس «گوجوریو» بر پایه «شوریریو» (ناهاته) قرار دارد. «گوگن یاماگوچی» جانشین «میاگی» شد و فرزندان «یاماگوچی» از جمله «گوسه ای یاماگوچی» بعد از او سازمان «گوجو» را رهبری کردند.
۳- شیتوریو: توسط «کنووا مابونی» بنیانگذاری شد که شاگرد «یاسوتسونه (آنکو) ایتوسو» و «کانریو هیگاشیونا» است. هردو مربی به او حکم استادی کامل کاراته را داده بودندآن هم در بیست و شش سالگی. سبک «شیتوریو» (در سال ۱۹۳۹ ثبت شد)، «مابونی» برای احترام به استادانش («ایتوسو» و «هیگاشیانو») نام هر دو را بر سبک خود نهاد. (نام این دو تن به خط تصویری کانجی شی و تو میشود). شاگردان «شیتوریو» قبل از آنکه کاتاهای «شوری» (ناهاته) را بیاموزند، چندین کاتای «شورین» را میآموزند. پسران «کنووا مابونی»، «که نه ای» و«کنزو» راه او را ادامه دادند.
۴- شوکوکای: توسط «چوجی روتانی» پایه گذاری شد که شاگرد «کنووا مابونی» بود.
۵- شوتوکان: توسط «گیچین فوناکوشی» که یکی از شاگردان ارشد «یاسوتسونه (آنکو) ایتوسو» و «یاسوتسونه آزاتو» بود، بنیانگذاری شده. «شوتوکان» ریشه در «شوریریو» و «شورینریو» دارد. دنباله روی «گیچین فوناکوشی» پسرش «یوشی تاکا» بود که سبک را مدرنیزه کرد.
۶- وادوریو: توسط «هیرونوری اوتساکا»، شاگرد ارشد و دستیار «گیچین فوناکوشی»، «کنووا مابونی» و «چوکی موتوبو» پایه گذاری شد، «هیرونوی اوتساکا» نیز در «جیوجیتسو» تخصص پیدا کرد و سبک «وادو» بر پایه هر دو سبک کاراته «شوتوکان» و فرم های «جیتسو» است. پسر «هیرونوری اوتساکا» یعنی «جوری» (هیرونوری اوتساکای دوم) بعد از مرگ پدرش راه او را دنبال کرد.
یکی از سبک های اصلی «اوکیناوا» ناهاته نام داشت علت این نامگذاری شهر بندری «ناها» بود که «کانریو هیگاشیانو» مبتکر آن بود، کسی که تمرین تنفس را که «سانچین» نام داشت معرفی کرد (بعدها این فن تبدیل به یک کاتا شد).
۷- پنجمین سبک اصیل کاراته کیوکوشین است که توسط مایوتاتسو اویاما در سال ۱۹۶۴ پایه گذاری شد. اویاما در ابتدا شاگرد فوناکوشی بود و در مکتب شوتوکان پرورش یافته بود سپس به گوجوریو پیوست و زیر نظر یاماگوچی و سو نی چو با روش شوری و ناهاته آشنا گردید او همچنین جودو و آیکیدو را تمرین کرده بود و با الهام از روشهای قدیمی مبارزات کاراته در قرن ۱۹ ، دست به ابداع سبک کیوکوشین با رویکردی متفاوت از دیگر سبکها زد.
۱- یاسوتسونه آنکو ایتوسو.
۲- کانریو هیگاشیونا «هی گائونا».
۳- گیچین فوناکوشی.
۴- چوجن مییاگی.
۵- کنووا مابونی
۶- ماسوتاتسو اویاما
