زنگ بیداری کاراته ایران در پاریس

 
 تیم ملی کاراته مردان ایران در رقابت‌های اخیر قهرمانی جهان خوش درخشید و پس از سال‌ها ناکامی، با کسب یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز تیمی، به همراه دو مقام پنجمی، دنیا را متحیر قدرت خود کرد. 

بازگشت حبیب‌الله ناظریان به کاراته و تصدی پست مدیریت تیم ملی، موجب فاصله گرفتن حاشیه‌های فراوان از این تیم شد تا سعید احمدی، جوان 24 ساله کرمانشاهی بعد از سال‌ها پشت خط ماندن، فرصت پوشیدن پیراهن تیم ملی را پیدا کند.

او نیز به شایسته‌ترین شکل ممکن، قدر این موقعیت را دانست و قوی‌ترین نمایش ممکن را در آوردگاه بزرگ پاریس به نمایش گذاشت.

نخستین حضور شما در تیم ملی با دریافت اولین مدال، آن هم مدال با ارزش جهانی همراه شد. در شرایطی که در فینال مسابقه‌های جهانی با حساب 4 بر صفر، از حریف مصری خود پیش افتاده بودید، با رای داوران بازنده شدید تا با وجود شایستگی کامل مدال طلا به حریف تقدیم شود!

من به عشق بالا بردن پرچم مقدس کشورم راهی پاریس شده بودم و از این‌که نخواستند کشور ما با پنج شرکت‌کننده رشته کومیته (مبارزه) صاحب دو طلا شود، واقعا افسوس خوردم. با این حال فکر می‌کنم دنیای کاراته به حقانیت ما پی برد و حاضران در سالن مسابقه، از تماشاگران گرفته تا رسانه‌ها و... با تشویق ما، از حق و انصاف حمایت کردند. حتی نفر اول رنکینگ جهانی که یک فرانسوی است نزد من آمد و گفت: قهرمانی حق تو بود. هر چند دوست داشتم پرچم و سرود مقدس کشورم را بالاتر از کشورهای دیگر به اهتزاز درآورده و طنین‌افکن کنم، ولی در این مسیر هیچ فکر نمی‌کردم داوران سد راهم شوند.

شما در مسابقه‌های جهانی امسال، با ضربات ناگهانی دست و پای چپ خود، حریفان زیادی را از پیش رو برداشتید. فکر می‌کنید کدام‌یک از آنها قوی‌تر از بقیه بودند؟ مگدی حنفی مصری که با وجود شکست 4 بر صفر، طلا گرفت‌؟! یا حریف آمریکایی و مراکشی‌؟

این درست که حریف مصری طلا گرفت و کاراته‌کای مراکشی، قهرمان پیشین جهان بود، ولی سخت‌ترین مسابقه من، مبارزه با حریف قوی آمریکایی در نیمه‌نهایی بود. با او بشدت به کری‌خوانی افتاده بودیم و خوشبختانه در نهایت 3 بر صفر پیروز شدم. البته حریف آلمانی که قهرمان اروپا بود و حریف آرژانتینی که از مدعیان اصلی به حساب می‌آمد هم خیلی سرحال و قوی بودند، حتی مبارزه با حریف سریلانکایی دور نخست هم به دلیل این‌که اولین مبارزه‌ام در آوردگاه جهانی محسوب می‌شد، خیلی دشوار بود، ولی بعد از پیروزی 8 بر صفر مقابل او، در برابر حریفان بعدی از جمله بلاروس، شرایط بهتری به دست آوردم. ‌این نکته را هم اضافه کنم که وزن من یعنی‌منهای 67 کیلو‌گرم شلوغ‌ترین وزن رقابت‌های جهانی بود و در مبارزه‌های آن، بیشترین تعداد قهرمان‌های مطرح، حاضر شده بودند.این وزن در رقابت‌های داخلی هم، وزن شلوغی است و موفقیت در مسابقه‌های انتخابی تیم ملی بسیار دشوار است.

من صاحب 11 عنوان قهرمانی ایران بوده‌ام، ولی تا امسال پایم به اردوی تیم ملی باز نشده بود. امسال خوشبختانه شرایط متفاوتی به وجود آمد و مسابقه‌های انتخابی تیم ملی با شفافیت کاملی برگزار شد و به لطف خدا توانستم با عبور از همه بزرگان وزن خود، برای اولین بار در بیست و چهار سالگی پیراهن مقدس تیم ملی کشورم را بر تن کنم.

حضور حبیب‌الله ناظریان را در موفقیت دوباره کاراته ایران و بازگشت به دوران اوج تا چه حد می‌بینید؟

اصلا تردیدی در این زمینه وجود ندارد. ناظریان ضمن این‌که یک مربی با کسوت و شاخص در کاراته ما محسوب می‌شود، 15 سال در راس فدراسیون فعالیت کرده و مدیری کاملا آشنا با ریزه‌کاری‌های این ورزش محسوب می‌شود که نقش مهمی در موفقیت تیم یکدست ایران ایفا کرده است. به این نکته باید مدیریت خوب و شفاف رئیس جدید فدراسیون و دبیر فدراسیون را هم اضافه کرد. هنر مدیریت ما این بود که حاشیه‌ها را از کاراته دور کرد و با شفاف‌سازی، رکود چند ساله رشته پرحاشیه ما را خاتمه داد. البته در کسب این موفقیت زحمات هیچ‌یک از عناصر سازنده نباید نادیده گرفته شود، از یک مربی مثل تورج ساسانی که در کرمانشاه زحمت پرورش ورزشکاری مثل من را متقبل شده است تا حسینی بدنساز تیم ملی که تلاش زیادی برای رساندن ملی‌پوشان به اوج آمادگی انجام داد.

فکر نمی‌کنید موفقیت شما در اولین حضور ملی، موجب غرورتان در مسابقه‌های پیش رو شود؟

احمدی: من صاحب 11 عنوان قهرمانی ایران بوده‌ام، ولی تا امسال پایم به تیم ملی باز نشده بود. امسال‌ مسابقه‌های انتخابی تیم ملی با شفافیت کاملی برگزار شد تا برای اولین بار در 24سالگی پیراهن‌ تیم ملی‌را بر تن کنم

هنوز کاری نکرده‌ام. تجربه‌ام در رقابت‌های جهانی پاریس نه تنها موجب غرورم نشد، بلکه انگیزه‌ای قوی را به من هدیه کرد. فکر می‌کنم زحمت‌های خیلی زیادی کشیده‌ام و برای جبران آنها دست کم نیاز به پنج، شش مدال جهانی و آسیایی دارم. مطمئن باشید تا موقعی که به این موفقیت‌ها نرسم اصلا سست نمی‌شوم و با قدرت و انگیزه‌ای مثل روز اول، تمرین‌های سختم را دنبال می‌کنم و در برابر هر حریفی پرتلاش ظاهر خواهم شد.

پس می‌خواهید موفقیت‌های ویشکایی را در کاراته ایران تکرار کنید؟

از این‌که ویشکایی با کاراته خداحافظی کرده است ناراحتم. همیشه او را الگوی خود در این ورزش دانسته و هرگز هم فراموشش نمی‌کنم. به هر حال الان دوباره دنیا، ایران را به عنوان قدرتی در کاراته می‌شناسد و هریک از ما باید به نحوی از این جایگاه صیانت کنیم.

بزودی لیگ از سر گرفته خواهد شد، همراه تیم دانشگاه آزاد، مبارزه خواهید کرد؟

بله. البته از ناحیه مچ پا با مصدومیتی رو به رو هستم که در مورد آن، تابع نظر پزشکان خواهم بود. به هرحال برای حضور در رقابت‌های جهانی، از ده ماه پیش تمرین‌های سنگین و شرکت در اردوهای شبانه‌روزی را پشت‌سر گذاشته‌ام و به محض اعلام مربیان و مسئولان، خود را برای شرکت در رقابت‌های انتخابی تیم ملی آماده خواهم کرد.

مهم‌ترین رقابت‌های پیش روی تیم ملی، بازی‌های آسیایی کره جنوبی است؟

بله، ولی مدتی قبل از آن، رقابت‌های قهرمانی آسیا هم مهرماه سال بعد در کشور امارات برگزار خواهد شد. مسابقه‌های جهانی بعدی نیز‌ دو سال بعد در کشور آلمان برگزار می‌شود.

فدراسیون به وعده خود عمل کرد و پاداش 10‌میلیون تومانی شما را به دلیل کسب نقره جهانی پرداخت کرد؟

نگران این موضوع نیستم چون تا به حال این فدراسیون به همه وعده‌های دیگر خود عمل کرده است.

قهرمانان کاراته از شرایط بد مالی لیگ خیلی گلایه‌مند بوده و از درآمدهای خود رضایتی نداشته‌اند. شما به عنوان یک کارشناس اقتصاد و در عین حال امتیازآورترین بازیکن تیم دانشگاه آزاد، از این لیگ رضایت دارید؟

خوشبختانه مدت کوتاهی است که اوضاع مالی لیگ بهتر شده است و خدا را باید از این بابت شاکر بود، اما به‌شخصه فکر می‌کنم همچنان نیاز به حضور قوی‌تر حامیان مالی در کاراته حس می‌شود.

خود شما در این لیگ چقدر دستمزد می‌گیرید؟

ارزش قرارداد من، حدود 20 میلیون تومان است. البته دانشگاه آزاد حمایت‌های مختلفی از من به عمل آورده و پاداش‌های خوبی را برای موفقیت‌های ورزشکارانش در نظر گرفته و پرداخت می‌کند که تاثیر زیادی در جلب‌رضایت و انگیزه آنها دارد.

از معدود ورزشکاران مطرحی هستید که در رشته‌ای جز تربیت بدنی تحصیل کرده‌اید!

بله، من در رشته اقتصاد دانشگاه علوم و فناوری و در مقطع کارشناسی ارشد مشغول تحصیل هستم و خوشبختانه همکاری خوبی را از دانشگاهم برای شرکت در اردوهای تیم ملی و همچنین شرکت در مسابقه‌های لیگ جهانی دیده‌ام.

در لیگ جهانی چه نتایجی به دست آورده‌اید؟

هر مجموعه از رقابت‌های لیگ جهانی، شامل پنج دوره مسابقه است که من امسال تنها در دو دوره از این رقابت‌ها شرکت کردم و خوشبختانه در همه مسابقه‌ها از جمله در مقابل حریف اتریشی که نفر اول رنکینگ لیگ جهانی است پیروز شدم تا در پایان به عنوان نفر سوم رنکینگ لیگ جهانی معرفی شوم. در مجموع، امسال در 18 مسابقه‌ای که با لباس ملی به میدان رفته‌ام 17 بار پیروز بوده‌ام و تنها باختم در فینال قهرمانی جهان بوده است. آن هم در شرایطی که همگان به عینه دیدند، مرا بازنده کردند تا مدال طلا به ایران نرسد.

با توجه به این‌که معمولا مهار ورزشکاران چپ دست دشوارتر است، این مساله چه‌امتیازی را برایتان به ارمغان آورده است؟

این درست که مهار چپ دست‌ها دشوار است، ولی در سطح بسیار بالای کاراته نباید در این زمینه تفاوتی وجود داشته باشد ضمن این‌که معمولا چپ دست‌ها از لحاظ ذهنی هم در شرایط بسیار خوبی قرار می‌گیرند.

و در پایان...

از همه هموطنان و‌همشهریان بزرگوارم تشکر ‌کرده و سعی می‌کنم با افتخار‌آفرینی‌های بیشتر، جوابگوی محبت‌هایشان باشم.