سبک های اصلی کاراته

گفته می شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود 525 سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است؛ وی که از پیشوایان مذهبی بود به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان٬ به چین رسید و در ایالت هونونان در معبد شائولین اقامت گزید. تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و انجام اعمال پرهیزکاری بود. وی 9 سال از عمرش را با رنج و ریاضت همراه با تفکر گذراند و برای اینکه شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعت های طولانی اندیشه و تفکر تاب بیاورند و نیز برای مبارزه و مقابله با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود می دیدند٬ 18 حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.  

از طرفی هنگامی که حکومت های استبدادیِ چین (سلسله کینک و سلسله ساتسوما (1911-1644) ) در اوکیناوا به منظور جلوگیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل درآوردن مردم٬ قانون منع استفاده از شمشیر را به اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح های رزمی اقدام نمودند٬ مردم به یادگیری هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته گردید. در سال 1921 یکی از بزرگ ترین استادان کاراته اوکیناوا٬ گیچین فوناکوشی (1957-1868) توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنرجویان که تحت تعلیم بزرگ ترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند تکنیک های سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبک های متعددی از کاراته را به وجود آوردند. در حال حاضر سبک های مختلف کاراته٬ بالغ بر صدها سبک می شود که در واقع٬ بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک های کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی می باشد.



سبک های کنترلی عبارتند از:

1-شوتوکان{ بنیان گذار: گیچین فوناکوشی(1957-1868)}

شوتوکان یعنی: خانه شوتو٬ مکتب شوتو. لقب فوناکوشی٬ شوتو و کان خانه و مکتب وی بود. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است. اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از استادان بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت مدرن تر و علمی تر با نام شوتوکان s.k.i به جهانیان معرفی شده است که با کمک نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک٬ کارهایی که به نظر خیلی ها سخت یا غیر ممکن می نماید را ممکن می کند. در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می شود.

2- شیتوریو{ بنیان گذار: مابونی کنوا (1952-1889)}

شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته می باشد. شیتو از نام دو استاد بزرگ اوکیناوایی گرفته شده است. بدین صورت که«شی» از نام « ایتوسوآنکو» استاد مسلم سیستم شوری ته و کلمه« تو» از نام« هیگااونا کانریو » بنیان گذار و استاد مسلم سیستم ناهاته.

3- گوجوریو{ بنیان گذار: میاگی چوجون ( 1953- 1888)}

گوجوریو یعنی: روش سفت و نرم, که در اوکیناوا شکل گرفت و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می باشد.

4- وادوریو{ بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری (1982- 1892)}

وادوریو یعنی: راه صلح٬ روش صلح و روش صلح جویانه.



سبک نیمه کنترلی:

کیوکوشین{ بنیان گذار: ماسوتاتسو اویاما ( 1994- 1923)}

کیوکوشین کای از عناصر مختلفی که نشأت گرفته از تجربیات اویاما و سبک های دیگر است٬ به وجود آمده است. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو« بالاترین٬ نهایت»٬ شین «حقیقت٬ روح» و کای «گروه٬ انجمن» بوجود آمده است. نام دیگر این سبک اویاماریو است. تاکید این سبک بر روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. کیوکوشین کای یکی از سبک های خشن کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف٬ تکنیک ها به طور متوالی اجرا می شود. این سبک تاکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و حرکاتی که در کاراته دو ممنوع شده است دارد.

دوجوی مرکز این سبک هومبو نام دارد و در سال 1955توسط اویاما در توکیو افتتاح شد.