آرتروز زانو را به زانو درآورید !

آرتروز زانو را به زانو درآورید !

استئو آرتریت (آرتروز) یک بیماری مفصلی دردناک است که باعث تخریب غضروف شده و ظرفیت ضربه‌گیری، محافظت و حفظ نرمی مفصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. غضروف در مفاصل بزرگی چون زانو، استخوان را می‌پوشاند و از آن محافظت می‌کند. بسیاری از بدنسازها با بالا رفتن سن دچار آرتروز مفاصل زانو می‌شوند.
محققین کلینیک مایو در یک مطالعه ۳۰ ماهه دریافتند که عضلات قوی و متعادل پا می‌تواند از درد و آرتروز زانو پیشگیری کند. آنها ۲۶۵ مرد و زن که آرتروز زانو داشتند را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند که شیوع بیماری در کسانی که عضلات ران بزرگ‌تر و قوی‌تری دارند کمتر است. عضلات ضعیف باعث ناپایداری و کشش کم کشکک زانو می‌شود که این امر غضروف را تحت فشار قرار داده و باعث ایجاد آرتروز و درد در زانو می‌گردد. بسیاری از بدنسازان جوان حرکات اسکات و کشش زانو را به‌صورت نادرست اجرا می‌کنند که این امر می‌تواند غضروف حساس در زانو را تخریب کرده و زمینه آرتروز را مهیا نماید. هم‌چنین بسیاری از افراد هنگام انجام این تمرینات وزنه بیش از حد استفاده می‌کنند و با انجام حرکت نادرست در واقع خودشان را فریب می‌دهند و هرگز عضلات قدرتمندی که به آنها اجازه خواهد داد وزنه‌های بزرگ‌تر را بدون صدمه زدن به زانو اسکات کنند، ایجاد نمی‌کنند.

● ایبوپروفن، این نام نیک است که می‌ماند


داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن درد عضلانی و مفصلی را کاهش می‌دهند. آسپرین بیش از ۱۰۰ سال است که استفاده می‌شود. معرفی ایبوپروفن در سال ۱۹۶۹ موجب گرایش عمومی به این داروها شد. در حالی‌که آمریکائی‌ها مثل نقل و نبات از این داروها استفاده می‌کنند، تحقیقات نشان می‌دهند که آنها ممکن است با روند ترمیم بافتی تداخل داشته باشند و در افراد مستعد باعث افزایش فشار خون، حملات قلبی، مشکلات باروری، زخم معده، بیماری کلیوی و کبدی شوند. البته تمام اخبار مربوط به آنها بد نیستند.
محققین کلینیک مایو در طی مطالعه‌ای بر روی ۲۵۰۰ نفر متوجه شدند که مردانی که NASID دریافت می‌کنند، ریسک کمتری برای بزرگی پروستات دارند. این ارتباط در مردان مسن‌تر بیشتر بود. مردها باید میان عوامل خطر این داروها در برابر قابلیت کاهش درد و پیشگیری از بزرگی پروستات متوسط آنها، تعادل برقرار نمایند.



● مراقب میکروب‌های زمستانی باشید!


مردم در زمستان بیشتر دچار سرماخوردگی و آنفولانزا می‌شوند، زیرا با افراد دیگر در محیط‌های سربسته در تماس زیادی قرار می‌گیرند. باشگاه‌ها محیط‌های آموزشی هستند که برای شیوع بیماری‌های مسری بسیار بدنام می‌باشند. عرق، تنفس عمیق، سرفه و ارتباط نزدیک همگی، بیماری‌ها را در آستانه بروز قرار می‌دهند. در طی تمرین بدن انرژی‌اش را برای تنظیم حرارت درونی و کنترل سوخت و ساز مصرف می‌کند و در این زمان شما تنها درگیر همین مسئله هستید.
بدن هنگامی که در حال تحمل و تنظیم استرس‌های تمرین ـ به‌خصوص هنگام تمرین شدید ـ می‌باشد، در مبارزه با میکروب‌ها دچار مشکل می‌شود. مراقب میکروب‌ها باشید. پیش از استفاده از ماشین‌های تمرین، عرق روی آنها را با یک حوله خشک کنید. از مدیر باشگاه بخواهید که مسائل بهداشتی را در نظر داشته باشد، دست‌هایتان را مکرراً بشوئید و هرگونه زخم و خراشی را بپوشانید.
در رختکن صندلی بپوشید و هر بار که دوش می‌گیرد خودتان را با حوله خشک کنید. برای تقویت سیستم ایمنی خود خوب بخوابید و میوه و سبزیجات زیاد بخورید. برای جلوگیری از بیماری، میان استراحت و تمرینتان تعادل داشته باشید.

● درمان درد کمر بدون جراحی


بیش از ۸۵ درصد آمریکائی‌ها کمردرد دارند. آمریکا سرزمین حل سریع مشکلات است و به همین دلیل بسیاری از کسانی که کمر درد دارند سراغ جراح ستون مهره‌ها می‌روند. در حقیقت در سال گذشته جراحان، شش برابر بیشتر از سال ۱۹۸۰ جراحی کمر انجام دادند.
آیا این جراحی‌ها به درد کمر پایان دادند؟ یا این‌که فقط به جراحان مغز و اعصاب و ارتوپدها کمک کرده‌اند تا قسط‌های ماهانه اتومبیل‌های مرسدس بنزشان را بپردازند؟! پاسخ این سئوال پیچیده است. جراحی همیشه به درد کمر پایان نمی‌دهد.
نخاع سالم نیاز به عضلات باثبات، متعادل و آماده دارد. استوارت مک‌گیل از دانشگاه واترلو در کانادا توصیه می‌کند که برای ایجاد استقامت در عضلات حمایت‌ کننده نخاع، هر روز تمرینات خاصی برای این عضلات انجام دهید.
بروز کمر درد و مردمی که می‌خواهند این مشکل را سریعاً برطرف کنند و پزشکانی که نیاز به امرار معاش دارند، در مجموع باعث می‌شوند که تعداد جراحی‌های کمر به این عدد بزرگ برسند.
مراکز نخاع، مراکز نسبتاً جدیدی برای درمان کمر درد هستند. این تسهیلات از رویکردهای متنوعی شامل ورزش در خانه، درمان جسمانی دارد و جراحی برای درمان این مشکل استفاده می‌کنند. پیش از آن‌که زیر نظر پزشک تمام روش‌های درمانی را امتحان نکرده‌اید، چرا ورزش را امتحان نمی‌کنید؟